بعد از شکست، اولین کاری که می کنیم، پیدا کردن مقصر است. معمولاً هم به مسایل اصلی نمی پردازیم. یعنی اشکال اصلی را پیدا نمی کنیم. کاری که انجام می دهیم، بیشتر شبیه متهم کردن است. یک نفر یقه انصاری فرد را می گیرد. دیگری فقط دنیزلی را مقصر معرفی می کند. گروهی نیز همه چیز را به گردن بازیکن می اندازند. و اما یکی از کسانی که بعد از بازی مقابل سپاهان مورد هدف انتقادات قرار گرفته و با اتهامهای گوناگون روبرو شده، ابراهیم اسدی است. انتشار مصاحبه ای از او نیز، شبهه برانگیز بود، آیا اسدی، روز بعد از آن ناکامی بزرگ از پول حرف زده است؟ این گفتگو را حتماً بخوانید.
 آقای اسدی، یکی از خبرگزاری ها، مصاحبه ای از تو منتشر کرده که در این شرایط صحبت از حق و حقوق کرده ای؟
دروغ است. من چنین حرفی نزده ام. اصلاً بعد از بازی، شما اولین خبرنگاری هستید که تماسش را جواب داده ام. هرکس هر مصاحبه ای از من منتشر کند، کذب است.

بعد از بازی یکی از کسانی که با اتهامهای مختلف روبرو شد، تو بودی. چه حرفی برای گفتن داری؟
- روی یکسری شنیده ها در مورد آدم قضاوت می کنند. حقش این بود که با این پا بازی نکنم اما بازیکن نداشتیم. وقتی وارد زمین شدم، پای من حس نداشت، این هم دستمزدم!

به باشگاه گفته اند، تو قبل از بازی گفته ای تا پول نداده اند، بازی نکنید، آیا این حرف صحت دارد؟
دروغ است. من چنین حرفی نمی زنم. مگر می شد که جلوی سپاهان بازی نکنیم.

 تو دقیقاً چه گفتی؟
جلسه بازیکنان بود. آقای دنیزلی گفت، هرکس هر حرفی دارد، بزند. همه حرف زدند. من هم گفتم، با این شرایط اگر پول نگیریم و خدای ناکرده بازی را ببازیم، دستمان هیچ جا بند نیست. دیگران هم حرفهای مختلفی زدند. سر آخر، آقای دنیزلی تمام حرفها را در سه دسته تقسیم کرد و گفت: یک راه این است که بازی نکنیم. راه دوم این است که برویم بازی کنیم و البته اگر ببازیم، پول گرفتن سخت می شود و سوم اینکه برویم بازی کنیم و ببریم تا زبانمان دراز باشد. حالت دوم هم حالتی بود که من گفتم. سر آخر هم به اتفاق گفتیم، می رویم بازی می کنیم و می بریم تا پولمان را هم قبل از بازی فینال بگیریم.

ولی بعضی ها پشت سرت گفته اند، پیشنهادت این بود که بازی نکنید؟
- هرکس گفته است بیاید روبرو کند. مگر می شود، چنین حرفی زده باشم. من دقیقاً می دانم چه گفتم. من اگر چنین تمایلی داشتم، خودم نباید بازی می کردم. آن قدر مصدوم بود که بازی نکنم ولی وقتی دیدم بازیکن نداریم، خواستم به هر قیمت شده، به بازی برسم.در آن جلسه هم در نهایت همه به اتفاق گفتیم که باید برویم بازی کنیم و ببریم.

جریان چک ۸۰ میلیون تومانی چیست؟
بله، چنین چکی وجود دارد. من به اعتبار قول باشگاه برای چهارشنبه چک ۸۰ میلیون تومانی کشیده بودم. پنجشنبه وقتی آقای انصاری فرد آمد، به او گفتم که چنین مشکلی دارم. آقای انصاری فرد هم گفت که به خاطر مشکلات موجود یک هفته صبر کنم. من هم قبول کردم و ایشان هم که شرایط مرا درک کرده بود، گفت در اولین فرصت، مشکل را حل می کند و همه چیز به خوبی تمام شد.

می دانم بعد از ۸ سال بازی در پرسپولیس، بعضی ها مرا چطور شناخته اند. همین سال قبل بود که باشگاه می خواست ۵۰ میلیون تومان از قراردادم را بدهد. وقتی دیدم، بعضی بازیکنان مشکل دارند، به آقای انصاری فرد گفتم، من باز هم می توانم صبر کنم. این پول را بین آن چند نفر تقسیم کنند.

از تو انتظار بیشتری می رفت. شاید به این دلیل است که بعضی از لیدرها در گفتگوی تلویزیونی گفته اند کم کاری کرده ای؟
واقعاً برای خودم متاسف هستم. لابد حق آدمی که بیش از حد تعصب به خرج می دهد، همین است. احساس مسوولیت کردم، ما در مقابل هوادار مسئول بودیم و هستیم. حالا می گویم اشتباه کردم. می روم تا همه راحت شوند. ببینم نفرات بعدی که می آیند چقدر سنگ این تیم و این هواداران را به سینه می زنند. سالها برای این تیم بازی کردم. سخت ترین روزهای ممکن را تجربه کردم.

در بسیاری از این روزها سر اینکه تعصب به خرج دادم، خراب شدم. همین امسال به خاطر اینکه به بعضی از بچه ها اعتراض کردم، خودم خراب شدم. حالا هم این دستمزد من است. خود شما نمی دانستی که به بازی می رسم. اصلاً در شرایط عادی نباید بازی می کردم اما اگر این طور می شد، می گفتند به خاطر پول نخواسته ام بازی کنم. از طرفی دیدم بازیکن نداریم. دنیزلی بدبخت چه کسی را می خواست توی زمین بفرستد. می دانید که چطور خودم را رساندم.

صبح روز بازی و بعد ساعت ۱۳ فیزیوتراپی کردم. کلی قرص و آمپول مصرف کردم که بتوانم بازی کنم. واقعاً حق آدمی مثل من، همین هاست. باید هم یک نفر بیاید و بگوید کم کاری کرده ام. باید هم پیام تهدید آمیز تعریف کنم. آدم متعصبی که قرار است بیاید جای من بی تعصب را بگیرد، ببیند و عبرت بگیرد. وقتی وارد زمین شده بودم پایم حس نداشت. یکی از لیدرها زنگ زد و گفت: بازی نمی کردی، سنگین تر بودی. راست می گوید، باید مصلحت خودم را می دیدم نه اینکه به خاطر پرسپولیس به آب و آتش بزنم.

هوادار هم ناراحت است. در این چند وقت کلی فشار تحمل کرده است. کلی شایعه می شنود و نمی تواند خودش را کنترل کند؟
می دانم. شرمنده همه آنها هستم. اصلاً این مسایل را به پای آنها نمی گذارم. خدا پدر و مادرشان را بیامرزد که این قدر خوب و محجوب هستند. من خودم فکر نمی کردم، بیشتر از ۷۰ هزار نفر بیاید. باور کنید هنوز هم نمی توانم از خجالت سرم را بالا بگیرم. از دیشب از زور ناراحتی نخوابیده ام. مگر می شود در حضور این همه هوادار به پول فکر کرد. حداقل در آن دو ساعت هیچکس به پول فکر نمی کرد. می خواستم بمیرم، اما ببریم. ولی یک دفعه می بینی نمی شود. بدن نمی کشد. مصدوم هستی. اشتباه می شود.

همه در این باخت مقصر بودند. از مدیر و مربی گرفته تا من بازیکن!گلها را چطور خوردیم. دفاع کجا بود و چه می کرد؟ ولی باز هم می گویم، تقصیر همه است با این وجود، هیچکس مشکلات را در این بازی دخالت نداد. اصلاً آن جمعیت هرکسی را از خود بی خود می کرد، خدا پدر و مادر دکتر زرینه را بیامرزد که مرا رساند، ولی خود من به خاطر همین جمعیت می خواستم به هر شکل ممکن به بازی برسم. من نمی دانم باید با کدام ساز برقصم.

باید چه می کردم. این حرفها که علیه من می زنند، بی معرفتی است. هیچکس دیگری هم کاری نکرد. یک کلمه حرف را هزار جور عوض کرده اند و تحویل خلق ا... می دهند و براساس آن قضاوت می کنند.قربان داور هم که بروم. اگر پنالتی روی معدنچی را اعلام می کرد، الان برده بودیم. این هم از بدبختی ماست. باز خوب است که مثل استقلالی ها دو، سه باخت پیاپی نداریم.

از عید به این طرف، هفت بازی را بردیم، کسی نگفت دستتان درد نکند. مگر پول گرفته بودیم؟ حرف زیاد است. دلم دارد می ترکد. این روزها خیلی می خواهند از خودشان رفع مسوولیت کنند. این وسط به من گیر داده اند که به آن وضعیت سعی کردم به بازی برسم.